Dindarlığın Biyolojik, Psikolojik ve Sosyal Kaynakları Nelerdir?
“Sinir sistemi biyolojisi” olarak tanımlanan “nörobiyoloji” ile dinî ve mistik yaşantıların biyolojik temelli olduğunu iddia eden “nöroteoloji”, dindarlığın kaynağını beyin ve sinir sistemi işleyişi ya da davranış genetiği gibi biyolojikbedensel temellere bağlar.
Bu yaklaşımların “Tanrı noktası”, “Tanrı geni”, “inanç geni” gibi biyolojik tabanlı iddia ve araştırmaları (Bkz. Tarhan,2009: 61-63), Din psikolojisinin kayıtsız kalmayarak ilgilendiği konular arasında yer alır.
İnanma ihtiyacı, anlam ve hakikat arayışı, kimlik arayışı ve bütünlük arzusu, anlama ihtiyacı ve bilişsel tatmin, engellenme ve çaresizlik, sıkıntı ve dinî güvenlik, suçluluk ve günahkârlık duygusu, ölüm ve ölümsüzlük arzusu gibi daha çok zihinsel ve ruhsal temelli çeşitli ihtiyaç ya da güdüler (Bkz. Hökelekli 2001: 86-119), din psikolojisinin yoğun olarak ilgilendiği dindarlığın psikolojik kaynaklarıdır.
Diğer taraftan bağlanma ve güvenlik ihtiyacı, özdeşleşme ve sosyal öğrenme, toplumsallaşma ve kültürlenme, ahlaki değerler ve sosyal uyum gibi daha çok bireyin toplumsal yönelişleri ile dinî eğitim ve öğretim kurumları, din hizmetleri, dinî grup ve cemaatler, kitle-iletişimde dinî etkinlikler gibi toplumsal organizasyonlar, dindarlığın sosyo-kültürel kaynakları olarak din psikolojinin temel araştırma alanları arasında yer alır.